,,Wyjątkowi Zgierzanie patronami ulic i instytucji naszego miasta”
Adolf Pawiński - patron zgierskiej ulicy
Dzielnica: Przybyłów
Najwybitniejszy zgierzanin- informacje związane z jego działalnością naukową w dziedzinie historii można znaleźć w encyklopediach powszechnych wydanych na ziemiach polskich po 1896 roku.
Adolf Pawiński urodził się w 1840 roku w Zgierzu, gdzie ukończył szkołę podstawową. Był polskim historykiem, archiwistą, docentem Szkoły Głównej Warszawskiej i profesorem historii powszechnej Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Był nie tylko wybitnym naukowcem, ale także współzałożycielem pisma ”Ateneum” i współpracownikiem Wielkiej Encyklopedii Ilustrowanej. Pawiński współredagował także „Bibliotekę Warszawską”
Tytuł do sławy dał mu dorobek naukowy:
-17 tomów wydawnictw źródłowych
-20 większych dzieł monograficznych
-14 artykułów naukowych
Jego dzieła to:
-,,Sejmiki Ziemskie”
-,,Skarbowość polska i jej dzieje za Stefana Batorego”
- „Młode lata Zygmunta Starego”
-„ Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym”
Był autorem dzieł z zakresu:
-archeologii
-antropologii
-etnografii
-bibliografii
-historii sztuki
Posiadał znajomość języków obcych takich jak:
-rosyjski
-niemiecki
-francuski
-angielski
-łacina
-grecki
-hiszpański
-hebrajski
Adolf Pawiński był dobrym, pracowitymi i życzliwym człowiekiem. . Jako mieszkańcy Zgierza powinniśmy być dumni, że w naszym mieście urodził się człowiek mający wpływ na naukę o historii Polski.
Chciałabym przedstawić ulicę im. Jana Śniechowskiego w Zgierzu. Znajduje się na obrzeżach miasta, łączy ulicę Łódzką z Rondem Sybiraków. Patron tej ulicy Jan Śniechowski “pionier barwników na ziemiach polskich”. Człowiek o dużych zdolnościach i przedsiębiorczości. Jan Śniechowski urodził się 8 grudnia 1851 r. w Pogorzeli koło Płocka. Studia wyższe skończył w Paryżu, wraz z przyjacielem Ignacym Hordliczką zakładając spółkę w Zgierzu, zajmują się wytwarzaniem barwników. Sukcesem stała się przez nich opracowana receptura barwnika “czerń Boruta”. Zgierz dzięki tej recepturze zasłynął na rynku zagranicznym. “Czerń Boruta” czyli barwnik stał się konkurencją. Zakład stał monopo`listą. Gdy wybuchła I wojna światowa w 1914 r. do Zgierza wkraczają Niemcy, okupanci palą fabrykę. Jan Śniechowski wyjeżdża do Rosji. Po powrocie czyni starania w odbudowie. Przekracza to jednak jego możliwości finansowe. W 1922 r. umiera. Dalsze losy Zakładu Boruta są bardzo wyboiste. Dziś z dawnej chluby i potęgi zostaje Park Przemysłowy. Warto wspomnieć, że Jan Śmiechowski przyjaźnił się z Władysławem Reymontem był on pierwowzorem bohatera powieści “Ziemia obiecana” Karola Borowieckiego.
